Seed money, of seed capital, is de eerste kapitaalronde voor een startend bedrijf. Het dankt zijn naam aan het idee dat financiering in een vroeg stadium het zaad plant dat een klein bedrijf in staat stelt te groeien. Het verkrijgen van financiering is een van de meest kritische aspecten van het starten van een klein bedrijf. In feite gaan veel bedrijven failliet of kunnen ze zelfs niet starten vanwege een gebrek aan kapitaal. Hoewel het verkrijgen van financiering voor elk klein bedrijf moeilijk kan zijn, is het vooral moeilijk voor nieuwe ondernemingen. Omdat nieuwe ondernemingen geen trackrecord hebben, zijn potentiële kredietverstrekkers en investeerders vaak sceptisch over hun vooruitzichten op succes. Desalniettemin kan de volhardende aspirant-ondernemer, indien gewapend met een degelijk businessplan en de nodige vaardigheden, uiteindelijk meestal financiering voor zijn/haar droom krijgen.
Veel ondernemers benaderen hun familie, vrienden en collega's voor startkapitaal nadat ze hun eigen financiën hebben uitgeput. Aangezien deze investeerders de ondernemer kennen, is de kans groter dat ze een risico nemen bij het financieren van een nieuwe onderneming dan traditionele financieringsbronnen, zoals banken of durfkapitaalbedrijven. Een ondernemer moet toegewijd en enthousiast zijn in het nastreven van startkapitaal, aangezien hij of zij weinig anders heeft om investeerders te verleiden. Omdat het bijna onmogelijk is om te voorspellen hoe succesvol het project uiteindelijk zal zijn, zijn de enige buitenstaanders die waarschijnlijk in de onderneming zullen investeren degenen die het oordeel en de capaciteiten van de ondernemer respecteren. Die mensen kennen de ondernemer het beste. Door in te stappen op de begane grond hopen de verstrekkers van startgeld mee te kunnen doen in het succes van de ondernemer en een gezond rendement te realiseren naarmate hun investering in de loop van de tijd stijgt. Desalniettemin is startkapitaal een riskante investering en de meeste beleggers weten dit, of zouden dit moeten doen. Het investeren van startgeld lijkt in veel gevallen meer op het kopen van een loterij dan op het doen van een investering.
Startgeld neemt meestal de vorm aan van aandelenfinanciering, dus investeerders krijgen gedeeltelijk eigendom van het jonge bedrijf in ruil voor hun geld. Daarom is het belangrijk dat de ondernemer rekening houdt met de persoonlijkheden en zakelijke reputatie van potentiële investeerders bij het zoeken naar startkapitaal. Aangezien deze mensen mede-eigenaar zullen zijn van het bedrijf - en er misschien op aandringen enige controle over de besluitvorming te hebben - is het van vitaal belang om na te gaan of hun interesses en persoonlijkheden verenigbaar zijn met die van de ondernemer. Zodra geschikte investeerders zijn gevonden, moet de ondernemer hen ervan overtuigen dat de nieuwe onderneming een goede kans van slagen heeft. De eerste stap in dit proces is het opstellen van een formeel, schriftelijk businessplan, inclusief plausibele prognoses van inkomsten en uitgaven.
Het hebben van een duidelijk omschreven doel voor startgeld kan een belangrijke factor zijn bij het veiligstellen van deze fondsen. Het doel van startkapitaal is meestal om het bedrijf uit de ideefase te halen - bijvoorbeeld door een prototypeproduct te bouwen of marktonderzoek uit te voeren - en concreet bewijs te verzamelen dat het kan slagen. Op deze manier helpt startgeld de ondernemer om de waarde van zijn of haar idee te bewijzen om de belangstelling van formele investeringsbronnen te wekken.
Wat betreft de hoeveelheid startgeld die de ondernemer moet proberen te verkrijgen, raden experts aan om alleen te richten op wat nodig is om de oorspronkelijke doelstellingen van het bedrijf te bereiken. Gezien het risico is startkapitaal meestal duurder voor het bedrijf dan financiering in een later stadium. Zo helpt het inzamelen van een klein bedrag per keer de ondernemer om het eigen vermogen te behouden voor latere financieringsrondes. Idealiter kan er een regeling worden getroffen die startkapitaal koppelt aan startfinanciering, zodat de ondernemer voor toekomstige financieringsbehoeften terug kan gaan naar dezelfde investeerders. De ondernemer kan bijvoorbeeld doelen stellen voor een succesvolle markttest van een nieuw product. Als de doelen worden bereikt, stemmen de oorspronkelijke investeerders ermee in om extra geld te verstrekken voor een productlancering. Deze aanpak beschermt de ondernemer tegen de mogelijkheid van een succesvolle test en dan zonder geld komen te zitten voordat hij het product kan lanceren. Zelfs als de oorspronkelijke investeerders niet rechtstreeks extra geld kunnen verstrekken, kan hun gevestigde belang hen ertoe aanzetten om de onderneming op andere manieren te laten slagen.
Naast vrienden en familieleden zijn er nog andere bronnen van startgeld voor ondernemers. Sommige durfkapitaalondernemingen reserveren bijvoorbeeld een beperkte hoeveelheid kapitaal voor de financiering van nieuwe ondernemingen of zakelijke ideeën. Omdat startende ondernemingen echter grotere risico's met zich meebrengen dan gevestigde ondernemingen, vragen de durfkapitaalinvesteerders in ruil daarvoor doorgaans een grotere aandelenpositie. Gemiddeld verwachten durfkapitalisten die startkapitaal verstrekken een 50 tot 100 procent hoger investeringsrendement dan bij een standaard durfkapitaalregeling. Er zijn ook non-profitorganisaties die zich toeleggen op het verstrekken van startkapitaal voor nieuwe bedrijven. In veel gevallen zullen deze organisaties de ondernemer ook helpen bij het maken van een businessplan of marketingmateriaal en het opzetten van cashflowcontroles of andere systemen.
Engelbeleggers
Succesvolle ondernemers die in nieuwe ondernemingen willen investeren, zijn een goede potentiële bron van startkapitaal of startkapitaal. Deze mensen worden vaak angel-investeerders genoemd. Ze staan bekend als 'engelen' omdat ze vaak investeren in risicovolle, onbewezen zakelijke ondernemingen waarvoor andere financieringsbronnen, zoals bankleningen en formeel risicokapitaal, niet beschikbaar zijn. Nieuwe startende bedrijven wenden zich vaak tot de private equity-markt voor startgeld omdat de formele aandelenmarkt terughoudend is om risicovolle ondernemingen te financieren. Naast hun bereidheid om in een startup te investeren, kunnen angel-investeerders andere activa aan het partnerschap toevoegen. Ze zijn vaak een bron van aanmoediging, ze kunnen mentoren zijn bij het begeleiden van een nieuw bedrijf door de opstartfase en ze zijn vaak bereid om dit te doen terwijl ze zich buiten het dagelijkse beheer van het bedrijf houden.
Hoewel angel-investeerders meestal op individuele basis werken, is er het afgelopen decennium een trend geweest in de richting van de vorming van angel-investeerdersgroepen. Een artikel in Fortune Small Business (FSB) bespreekt de trend naar hoekinvesteringsgroepen. Volgens de auteur, Jennie Lee: 'Vorig jaar [2005] hebben zo'n 227.000 hoeken in de VS $ 23 miljard in startups gepompt, een stijging van ongeveer 3 procent ten opzichte van 2004''. Een reden voor de groei: de leegte die is achtergelaten door durfkapitalisten, die de voorkeur zijn gaan geven aan grotere investeringen in een later stadium.'
Deze angel-investeringsgroepen komen meestal regelmatig samen en nodigen potentiële ondernemers uit om hun zakelijke ideeën ter overweging te presenteren. David Worrell bespreekt wat zo'n presentatie kan inhouden in zijn artikel getiteld 'Taking Flight: Angel Investors are Fcking Together to Your Advantage'. Als je wordt uitgenodigd om ideeën te presenteren voor een groep van investeerders, 'verwacht dan een van de twee of drie presentatoren te zijn, die elk 10 tot 30 minuten krijgen om een investeringsmogelijkheid te presenteren. Spreek luid, want de meeste groepen mixen presentaties met een maaltijd.'
Ondanks het potentieel voor financiering via een angel investor group, volgens Worrell, zijn individuele angels waarschijnlijk nog steeds de beste bron van zaad en geld in een vroeg stadium voor een klein bedrijf of startup. 'Engelengroepen kunnen meer geld en andere middelen brengen, waardoor ze in latere stadia effectiever zijn.'
BIBLIOGRAFIE
'Over ACA.' Angel Capital Association, verkrijgbaar bij http://www.angelcapitalassociation.org/ . januari 2006,
Benjamin, Gerald A. en Joel Margulis. Het handboek van de engelbelegger . Bloomberg Press, januari 2001.
Chung, Joe. 'Uitpannen.' Technologie beoordeling . Oktober 2004.
Leen, Jeannie. 'Hoe andere startups te financieren en rijk te worden.' FSB . juni 2006.
Nationale Vereniging voor durfkapitaal. 'De durfkapitaalindustrie: een overzicht.' Beschikbaar van http://www.nvca.org/def.html . Ontvangen op 3 mei 2006.
Phalon, Richard. Forbes Greatest Investing Stories . John Wiley & zonen, april 2004.
'Waar het zaadgeld is.' Industriestandaard . 26 februari 2001.
Worrel, David. 'Take Flight: Angel Investors komen samen in uw voordeel.' Ondernemer . Oktober 2004.
